De (eerste) rust

Vanochtend vroeg opgestaan, om 4:45 ging de wekker. Na een snel en kort ontbijtje zijn we op pad gegaan, om ons om 08:05 bij de eerste tijdcontrole (160 kilometer verderop) te melden. Waarna ons wederom een leuke World Cup rally sectie te wachten stond; 10 kilometer onverharde weg. Gelukkig geen mist, zoals in de rest van de Italie. Wel weer veel bochten en haarspelden. Ook veel afgronden en hier en daar goed glad door de modder, maar met slechts twee minuten tijdstraf hebben we het niet echt slecht gedaan.

Daarna op weg naar de ferry van Italie naar Griekenland. Het is nu lunchtijd en ik zit in mijn hut dit verhaaltje te typen. Straks op zoek naar een werkende internet verbinden om te zien of ik het ook op internet kan krijgen. Morgenochtend vroeg komen we in Griekenland aan en barst de Akropolis-rally los. Nu een hele middag en avond rust; beetje eten, beetje kletsen, een biertje en weer vroeg naar bed. De reis naar Kaapstad is nog lang.

De grootste problemen die we tot nu tot hebben gehad is het gebrek aan laders. Geen passende lader voor onze telefoons (inmiddels opgelost) en ook geen lader voor het fototoestel. Vermoedelijk zullen we nog wel grotere problemen krijgen. De auto heeft nog geen enkel probleem gegeven, alleen wat stinkende remmen na een World Cup rally sectie en een beetje olie bijgevuld. Ook is wel duidelijk dat we Hollanders zijn, want de gemiddelde Engelsman ligt bij iedere stop onder zijn auto te sleutelen. Waarom is mij vaak onduidelijk, maar dat schijnt bij het Engelsmanschap te horen.

Schrik niet als we straks van de 'radar' verdwijnen; onze Yellow Brick (GPS tracking device) zit nog in de auto, maar ik vermoed dat hij geen verbinden kan maken vanuit de 'buik' van het schip. We komen in Griekenland wel weer boven water.