De Akropolis rally

Vandaag serieus rally gereden. Bijna geen snelweg gezien en dat is wel effe anders dan dat we in Frankrijk en Italië hebben meegemaakt. Zes World Cup secties stonden er op het programma. Regen stond niet op het programma, maar was wel volop aanwezig en regen maakt gravel modderig. De eerste World Cup sectie was vooral door de modder ploeteren, wat ons lukte, al ging het soms maar met 2 kilometer per uur. De meeste deelnemers na ons lukte het niet en al snel ontstonden er files van vastgelopen deelnemers. De proef werd uiteindelijk ge-annuleerd (hoorden we later).

De tweede World Cup sectie ging over asfalt en had dertien verradelijke haarspeldbochten en bood geen ruimte voor fouten want de afgronden waren diep. De verbazing en blijdschap waren groot toen bij de finish bleek dat we de eerste waren die sneller waren dan de ideale tijd (slechts 1 seconden, maar toch). Hadden we mooi wonderboy Owen en de supercomputer van de Subaru verslagen. 

World Cup secties drie tot en met zes waren op gravel, maar gelukkig geen modderpoel zoals de eerste test. Wel veel gemene kuilen en verradelijke 'gulleys'. We vonden het halen van de ferry naar Egypte belangrijker dan het behalen van een snelle tijd, dus we hebben enigszins op safe gespeeld. Wel lekker driften met onze directie-auto en niet teveel tijd verloren. Helaas wel net teveel; de 'girls' zijn ons weer voorbij. Overigs waren de verbindingssecties het gevaarlijkst, met name de haarspelden na Delphi waren (door olie?) spekglad, dat heeft één van de Datsuns (letterlijk) de kop gekost. Ik heb de foto's gezien en dat viel niet meer te repareren, zeker niet voordat de ferry - de enige mogelijkheid om in Egypte te komen - vertrekt.

Ook wij hadden problemen, bij bepaalde snelheden begon de auto hevig te trillen. Even dacht ik dat Renger massage stoelen had gemonteerd, maar dit was teveel van het goede. Snel werd het euvel gelokaliseerd; een onbalans in de wielen, veroorzaakt door enkele kilo's vastgekoekte modder. Tijdens de lunchpauze hadden we net genoeg tijd om alle wielen één voor één te verwijderen en schoon te maken. Probleem opgelost.

In Piraeus aangekomen moest het nodige papierwerk verricht worden alvorens we de auto op de - speciaal voor ons gehuurde - ferry konden rijden. Dat ging natuurlijk op zijn Grieks, waarbij kastje en muur een rol speelden. Ook moesten er chassis- en motor-nummers gechecked en papieren van stempels voorzien worden. Na een ritueel waarbij de auto's in een voor ons onbegrijpelijke volgorde aan boord mochten, was er twijfel of we überhaupt wel zouden gaan; er is een storm op de Middellandse zee.

Inmiddels is duidelijk dat we wel gaan; we varen. En dat er een storm is, is wel duidelijk, het schip gaat heftig heen en weer. Dankzij de storm en de gratis drank is het lopen door de gangen zonder je evenwicht te verliezen aardig lastig geworden; tijd om naar bed te gaan. Omdat deze boot speciaal voor de rally is gehuurd hebben me (met zo'n honderd deelnemers) ruimte zat. Ik heb een vierpersoonskamer voor mezelf en er is personeel in overvloed. Ook heeft de organisatie een prima deal gesloten, al het eten en drinken(!) is gratis. Alleen voor de internet verbinding moet betaald worden. Nou ja, je kan niet alles hebben.

Zondagochtend arriveren we in Alexandrie (Egypte) en blijkbaar kent de organisatie de Egyptische douane, want voor zondag zijn er wel passeercontroles, maar geen tijdcontroles gepland. Het serieuze werk gaat maandag weer van start, met drie World Cup secties dwars door de woestijn, puur op GPS. Ik heb er zin in!